Geplaatst op

29 juli – St. Vaast – Deauville, of toch Honfleur

Het getij was ons redelijk goed gezind. We moesten rond zeven uur vertrekken. Dan zouden we eerst nog stroom tegen hebben en ergens rond zessen aankomen bij Deauville, waar het dan weer hoog water aan het worden was. Qua tijd zou dat aardig moeten kloppen met de benodigde vaartijd voor de ongeveer 55-60 mijl. Alleen… we hadden niet gerekend met de westelijke wind kracht 4; er was 2-3 voorspeld. Het schoot zo hard op, dat we maar besloten naar Honfleur te gaan. We hadden anders minstens een uur buiten bij Deauville moeten wachten voor we in konden varen.
Even voor vijven voeren we de rivier op. Best een druk stukje vaarwater. We zijn de nodige grote zeeschepen tegen gekomen die van en naar Rouen voeren. Trekken ook altijd weer lekker hekgolven. Qua pleziervaart was het een stuk rustiger. We kwam drie (Nederlandse) zeilbootjes tegen die van Honfleur kwamen en waren de enige boot die er naar onderweg was. Om 18.00 uur konden we de sluis door, die toen net open was gezet. Even wachten voor de brug naar het vieux bassin. Die brug draaide om 18.30. Het bassin bleek lekker rustig. Er was nog een mooi plekje voor de wal aan de drijfsteiger voor ons. De havenmeester ving ons netjes op. Na te hebben afgerekend en de boot opgeruimd gelijk de wal op gegaan voor een hapje eten. Uitstekende mosselen met creme vergezeld van een lekkere chardonnay. Harald vruchtensorbetijs toe, Anneke kaas. Daarna nog rondje gewandeld om het bassin om te eindigen op een terrasje van een cocktailbar. De Caiperinha smaakte Anneke erg goed. Na een leuk gesprek met een Amerikaans stel de boot maar weer eens opgezocht.
Morgen gaan we eind van de dag richting Deauville. Het is rond 19.30 hoog water in Honfleur en om 21.00 uur in Deaville. Even zitten rekenen en plan is om 17.30 door de burg en sluis te gaan. Qua getij net wat aan de vroege kant, we zullen nog wat stroom tegen hebben, maar dan hebben we beetje speling om in Deauville aan te komen; en komen we nog bij daglicht aan, ook wel prettig.  
Geplaatst op

28 juli – Cherbourg – St. Vaast

Na het wakker worden gelijk even de weerberichten gecheckt. Die bleken gunstiger te zijn geworden. De regen en stevigere wind zouden later komen, als wij al lang in St. Vaast zouden zijn. Daarom besloten alsnog vandaag te gaan. Met een mooi zonnetje erbij voeren we ergens tussen 10 en 11 uit. We vertrokken samen met nog en boot of 5-6. Een paar Franse bootjes durfden de kaap bij Barfleur aardig af te steken. Wij kozen voor de veilige kant langs alle kardinaaltjes. Er stond een mooi windje van achteren, gemiddeld een 4. Net wat meer dan was verwacht. Het schoot daarmee goed op. We zouden te vroeg bij St. Vaast aankomen.
Het tweede deel van de tocht, na Barfleur, was meer en meer aan de wind. De genua wat weggerold en ook rif in grootzeil getrokken. We gingen nog steeds te snel qua aankomsttijd voor St. Vaast. Het stroomde ook meer mee dan we hadden gedacht. Af en toe gingen we meer dan 10 knopen over de grond. Het laatste stukje trok de wind nog wat aan. Daarom en om snelheid te minderen de genua maar weggerold. De zee deed weer aardig haar best, lekker rommeling door de wind en stroom. Het pakje boten dat Cherbourg had verlaten, kwam weer mooi bij elkaar en een voor een liepen we St. Vaast aan. Overigens samen met een tender van de Stad Amsterdam, die in het baaitje voor anker lag.

In St. Vaast had Anneke 1 doel: mosterd van Gosselin. In Magasin Gosseling hebben we ruime keuze in prima mosterd smaken. Uiteindelijk 7 potjes gekocht met smaken als wasabi en roquefort met noten. Bij slager merquez worstjes gehaald, bij de bakker vers brood en een ficelle voorbij de borrel. Bij Gosselin namelijk ook wat kaasjes, stukje pate en parmaham meegenomen. Na deze borrelplank hadden we allebei geen behoefte meer aan een maaltijd. Het had uitstekend gesmaakt!

Geplaatst op

27 juli – Guernsey – Cherbourg

Een wat grijze, bewolkte dag. ’s Nachts wat regen over gehad. Gelukkig hadden we het op tijd door om de raampjes dicht te doen. Langzaamaan kwam de haven weer tot leven. Vanaf een uur of tien konden de eerste, niet al te diep stekende, bootjes de haven verlaten. Wij voeren rond een uur of elf (lokale tijd) uit. De windverwachting leek keurig uit te komen. Er stond rond kracht vier uit het zuidwesten. Het stroomde al lekker meer richting Alderney. Wel de nodige laaghangende bewolking. Waar je vaak vanaf Guernsey Alderney al ziet liggen, duurde dat nu totdat we behoorlijk in de buurt waren. Af en toe hadden we wat miezer over. Voor het eerst deze vakantie had Harald zijn volledige zeilpak aan (Anneke was maar even binnen een boekje gaan lezen). Lunch maken was een beetje een uitdaging met een lekker rollend koersje en af en toe onverwachte golven door stroomrafelingen. Het gebakken eitje voor Harald en de tosti voor Anneke smaakten er niet minder om.
Inmiddels waren we in de stroom van de race van Alderney, waardoor het soms wel meer dan 10 knopen over de grond ging, een een snelheid door het water van rond de vijf. Het water om ons heen deed op die momenten vreemde dingen. Golfjes van alle kanten, of soms juist afgevlakt water. En dat bij slechts windkracht 4, met wind en stroom in dezelfde richting. Duidelijk was dat de Cap de La Hague ruim zouden ronden, aangezien het daar op de heenweg met windkracht 2 al “rommelig” was, laat staan nu bij windkracht 4. Het schoot lekker op. De Cap kwam snel dichterbij. Redelijk plots was de zee erg onstuimig. Snel weggegepen om de Cap toch nog ruimer te ronden. Als we weer eens denken dat het IJsselmeer een klotsbak is, zullen we hier aan terug denken…
Na de Cap ruim te hebben gerond, konden we koers zetten richting de Grand Rade van Cherbourg. Dat was ruime tot halve wind, schoot lekker op. Zeker toen de wind door trok naar kracht 5 met lange vlagen van 6. Toch maar even de genua wat ingerold. Even voor zessen (lokale tijd) voeren we Cherbourg binnen. Oftewel, 42 mijl in 6 uur gevaren. Mooi stroom mee gehad en gunstige wind.
Aan boord al weer een lekker gerechtje van Jamie (pasta salade met tonijn, broccoli, citroen) gegeten. Na het eten het weerbericht voor morgen uitgebreid bezien. Het zou misschien nog wel kunnen, maar echt lekker wordt het niet. De wind trekt in de loop van de dag aan en er komt een regenfront over met daarin kennelijk vlagerige wind tot boven de 25 knopen. Het moet wel vakantie blijven… Oftewel, we blijven een dagje liggen. Nog even stadje in, rondneuzen en natuurlijk uitgebreid boodschappen doen in de zeer, zeer grote Carrefour.
Geplaatst op

25 & 26 juli – Guernsey

Maandagochtend startte met een heerlijk zonnetje. Na de mist gisteravond een aangename wisseling. Het gebruikelijke kopje koffie in bed om daarna eens rond te kijken vanuit de kuip. We hadden geen plannen. De vorige keer dat we hier waren hebben we Guernsey uitbreid bekeken met een huurauto. Al blijft een bezoekje aan Fermain Bay altijd de moeite waard. Dus na de boodschappen bij de heerlijke grote, goed gesorteerde Waitrose richting bus. Voor een pond kun je het hele eiland rond.

Bij Fermain bay de vrij steile weg omlaag gelopen. Een van de hotels langs de route blijkt het niet te hebben overleefd en zag er verlaten uit. Bij the Beach Cafe waren we net voor de drukte uit. Allebei gekozen voor de local crab salad, yummie! Na de lunch via het cliff path terug gelopen naar St Peter Port. Een zeer fraaie route langs de kust en door het bos. Een route van een kilometer of 3 volgens de ANWB. Keurig voorzien van stenen die de route wijzen. De uitzichten over zee langs de route zijn fenomenaal. Het pad is prima begaanbaar en grotendeels in de schaduw door de bossages en bomen. Met een goed uurtje waren we terug in St Peter Port.
Aan boord een kopje thee gedaan en wat gelezen. Daarna nog even de winkelstraat door. De buren waren ook wezen wandelen, op een wat ander stuk van het eiland dat blijkbaar ook erg fraai. Zij zijn hier met een groep van de toerzeilers. Alles bij elkaar negen boten, die hebben verzameld in Cherbourg en nu hier samen rondvaren en gezamenlijk terug zullen varen naar Nederland. Anneke heeft in Jersey het nieuwste kookboek van Jamie Oliver gekocht (net een weekje uit), waaruit ze vanavond Jamie’s variatie op een garnalencocktail-salade heeft gemaakt. Met lekkere avocado-dressing. Voor de komende dagen gelijk nog maar twee recepten uitgezocht uit dit boek; bevalt wel.
Dinsdag was een wat bewolkte dag. Na koffie en yoghurtje toch de kuip opgezocht met een boek. Internet is hier tergend traag. Goed afkicken, eigenlijk niet verkeerd. De haven werd deze ochtend wat gereorganiseerd. Net als in St. Helier zou er een flink aantal grote motorboten komen. De nodige boten (waaronder de Nederlandse groep van de toerzeilers) voeren uit, andere kwamen nu alsnog aan de vingersteigers te liggen, zodat de motorboten netjes in pakjes weggelegd konden worden.
Eind van de ochtend wederom boodschappen gedaan bij de grote Waitrose. Heerlijk als alles wat je nodig hebt zo makkelijk te vinden is. Een uitgebreide lunch voor deze middag en twee keer avondeten (twee recepten uit de nieuwe Jamie) gehaald. Cash afgerekend zodat we weer van onze Guernsey ponden afkomen.
De rest van de middag boekje gelezen en Harald heeft een filmpje gemaakt van wat hij tot nu toe aan materiaal heeft verzameld. ’s Middags een klein beetje spetters, eind van de middag trok het eindelijk wat open. De risotto met spinazie smaakte goed; een recept om te onthouden.
Al met al een heel erg relaxed dagje met heerlijk niks doen!
Morgen is het plan om naar Cherbourg te varen. Wel nog even laatste weerberichten checken morgenochtend, aangezien er een buitje of zoiets lijkt over te komen met wat meer wind. Donderdag trouwens ook, dus vermoedelijk blijven we dan in Cherbourg liggen, om dan vrijdag naar St. Vaast te gaan.
Geplaatst op

24 juli – Jersey – Guernsey

Rond hoog water, 10.00 uur, voeren we naar buiten. Eerst tanken bij de tanksteiger net voordat je de haven verlaat. Tank weer vol (ruim 30 liter) voor ongeveer 25 euro. Dat zijn betere prijzen dan in Nederland. Voor we de haven konden verlaten, moesten we nog even wachten op een van de vele veerboten die naar Jersey komen. Buiten koers gezet op de groene ton, om zo de rotsen te ontwijken. Daarna konden we afvallen. Richting Corbiere was niet niet bezeild. Met een paar slagen was het goed te doen. Bij Corbiere zelf deden wind en stroom rare dingen met het water. We gingen alle kanten op, zelfs achteruit leek het. Even de motor bij gezet om uit deze vreemde golvenpartij te komen. Daarna was Guernsey mooi bezeild. Lekker varen met het merendeel van de tijd een zonnetje. Onder de kust van Guernsey trok de wind even aan tot eind vijf. Met ruim inkomende wind geen straf en zat de vaart er lekker in. Rond half drie legden we als eerste aan op de wachtsteiger. Op de kade was een marktje met lokale producten. Aangezien de wachtsteiger niet met de wal is verbonden, de bijboot uit de schuur gehaald. 10 meter roeien en we waren bij de kant. Het marktje was wel aardig. Groene thee met fudge smaak gekocht. Vervolgens teruggeroeid en liggen wachten tot we naar binnen konden. Tegen achten zou er genoeg water moeten staan. Ondertussen jongde het flink aan qua boten. Op het laatste lagen we zelfs 8 dik! Normaliter gaat invaren hier erg ordentelijk; de havenmeesters halen de bootjes op en begeleiden naar hun plek. Alleen deze keer wat minder. Aan de andere kant van de wachtsteiger bedacht men dat ze niet op de havenmeesters hoefden te wachten en gooiden gewoon los om in te varen. De havenmeester had dit niet gelijk door, helaas. Waardoor de laatste gekomen boten heerlijk voordrongen. Het blijft toch altijd weer interessant wat mensen beweegt… Uiteindelijk lagen we rond negen uur op onze plek. Prettig aan een vingersteiger en niet in een pakje. Een drankje in de kuip, praatje met de (Nederlandse) buurman en even douchen om voldaan bedje in te gaan.

Geplaatst op

22 & 23 juli – Jersey, rond het eiland met goed eten

Niet te laat ons bed uit vandaag. We willen het eiland rond in een huurauto. Op loopafstand van de haven zit Zebra die zowel fietsen als auto’s verhuurt. Tegen de verwachting in van de verhuurder komen deze Nederlanders om een auto, niet om een fiets. We hebben de wegen de vorige keer gezien, leuk en aardig, maar ons te veel steile wegen om relaxt te fietsen. Op de website hadden we al gezien dat ze oa Smarts verhuurden en daar stond er eentje van klaar. Dus 10 minuten later waren we onderweg.
Eerste stop was in Gorey om Mont Orgeuil Castle te bezoeken. We waren aan de vroege kant. Het kasteel zou om 10 uur open gaan. Auto geparkeerd en op zoek naar betaalmogelijkheden voor het parkeren. Dat viel nog niet mee. De 2 winkels die de kaartjes verkochten, gingen ook pas om 10 uur open. Dus toen maar terrasje opgezocht, waar Anneke aan de (volgens de kaart verse) jus ging en Harald een baguette bacon bij zijn koffie bestelde. Tegen de tijd dat we dat op hadden, gingen de winkeltjes open. Parkeerkaart geregeld en omhoog gelopen naar het kasteel. Het ligt er indrukwekkend en groots bij op een punt van het eiland. Het kent zijn oorsprong rond de 12e/13eeeuw en is steeds verder versterkt en uitgebreid. In de “keep” kun je bijna verdwalen in alle kamers en gangen. Ook prachtige uitzichten over zee richting Frankrijk.
Vervolgens zijn we via de kust doorgereden naar La Mare voor een lunch in de bistro daar. Dat was nog even heerlijk, mede door de rustgevende omgeving van de wijngaard, als een aantal jaren geleden. Daarna wederom langs de kust verder gereden. Een tussenstop gemaakt aan de noordkant van St Ouen Bay. Daar zit in een oude bunker een soort cafetaria-achtig iets, maar dan beter. Op een grote barbecue worden verschillende vissen en schaaldieren bereid met het eenvoudige recept van knoflookboter en witte wijn. Het was dat we al een uitstekende lunch achter de kiezen hadden…
De laatste stop van de dag was bij de vuurtoren Corbiere. De vuurtoren markeert de Noordwestpunt van het eiland en is te benaderen via een weg die bij vloed onder loopt. Helaas konden we de vuurtoren zelf verder niet bezichtigen. Ten slotte weer terug naar St Helier, waar we rond vieren de auto hebben ingeleverd. Nog voldoende tijd om even lekker op het bootje wat te drinken en op te frissen, voordat we richting Bohema zouden gaan.
We raakten aan de praat (en borrel) met de Engelsen op de motorboot voor ons. De boot is van een ouder stel, begin 70, die vroeger hebben gezeild, maar nu ze wat minder goed ter been zijn, zijn overgestapt op een motorboot. Wel zo slim, met een kleine aanpassing genieten ze nog wel van tijd op het water. De boot heeft een thuishaven in Frankrijk. Het is goedkoper om regelmatig met de ferry de overtocht te maken, dan een ligplaats te hebben in een van de marina’s in zuid-Engeland. Voor deze vakantie waren een dochter en kleindochter ook mee. De dochter heeft een eigen paard en werkt in het onderwijs, oftewel, zij en Anneke hadden genoeg voer voor gesprek.
Na de borrel opgefrist, om te vertrekken naar Bohemia. Het is een minuut of 10 lopen vanaf de haven. Onze tafel stond al keurig voor ons klaar. De keuze viel op het 6-gangen verrassingsmenu (zie foto’s voor foto van alle amuses en gerechten). Amuses met mosselen en kaashapje, voorgerechten met appel gecombineerd met grapefruit, oesters met komkommerschuim, een variant op een krabkoekje met krabcustard, gekonfijte zalm, dessert met ijs gebaseerd op een waldorf-salade en overheerlijk kaas om af te ronden. En natuurlijk prachtige bijpassende wijnen. Het was genieten! Terug aan boord vielen we allebei soepel in slaap.
Zaterdag hebben we uitgeslapen. Vandaag stond er eigenlijk niks echt op het programma. Even de stad door, beetje winkelen. Wel 1 duidelijk doel, een bezoekje aan Hotel Chocolat. Deze keten hebben we vorig jaar in Kopenhagen ontdekt en heeft erg smaakvolle bonbons met bijv. tequila. In een van de oude warenhuizen, de Gruchy, is Anneke erg geslaagd voor een nieuwe setje kleren, t-shirt en trui van Mint Velvet. Harald heeft nog een wit-groen t-shirt op de kop getikt. Boodschappen hebben we gedaan in de markthallen. Het stadten afgerond met een lunch met Fish’n’chips in de buurt van de marina. Prima van smaak en nog betere sauce tartare, die duidelijk huisgemaakt was.
’s Middags aan boord in het zonnetje zitten lezen, Anneke in de hangmat op het voordek, Harald in de kuip. Eind van de middag verder geborreld met de Engelsen van de boot boor ons. Na een eenvoudige maaltijdsalade met een kopje koffie en thee zitten toekijken hoe de nodige motorboten binnenvoeren. Blijkbaar een clubje dat samen onderweg is.
Morgen gaan we door naar Guernsey. Rond hoog water vertrekken voor een mijl of 30. Eerst nog even tanken. Als het goed is weer de hele tijd stroom mee, dus met een ruime 4 uur varen zouden we er wel moeten zijn. Hopelijk helpt de wind deze keer wat beter mee. De verwachting is momenteel een zuidwest 2-3.
Geplaatst op

21 juli – Cherbourg – Jersey

Zo gezegd, zo gedaan, in de loop van de ochtend vertrokken naar Jersey. Net geen 60 mijl en met een beetje mazzel de hele tocht stroom mee. Eerst een neertje onder de Franse kust en dan vanaf de Race van Alderney stroom mee richting Jersey. Daar om het eiland heen ook weer stroom mee.
Het neertje viel wat tegen. De eerste 2 uur toch nog wat stroom tegen. Met het lichte weer, een westelijk windje toen nog rond kracht 3, bleek opkruisen geen goede optie. We hebben 2 slagen gemaakt, om tot de conclusie te komendat Jersey dan wel erg ver weg was. Dus motorzeilend verder gegaan richting Cap de La Hague. Een maal daar was het een rommelig zeetje. We bleven ruim om de kaap, al hielp dat weinig. Zet toch weer aan het denken hoe het daar is met echte wind, want nu stond er maar kracht twee tot drie. Geleidelijk aan koers gezet richting zuiden. Helaas liet de wind het steeds meer afweten. Bovendien, in plaats van de voorspelde westelijke wind, draaide deze steeds meer naar zuid. Wel makkelijk weer om lunch te maken. Wederom tosti’s met geitenkaas en chorizo (die nu op is). Daarna nog een broodje met overheerlijke Franse paté. Hoewel de wind dus niet mee werkte, was het verder een prima tochtje. Onderweg nog even een reservering gemaakt bij Bohemia (1 ster-restaurant van Shaun Rankin) voor vrijdagavond. Daar zijn we vier jaar geleden ook geweest. Lekker eten, goede wijn, alleen deze keer niet de fout maken om de 25 jaar oude port bij het toetje te bestellen; dat scheelt flink in de prijs.
Rond zevenen liepen we St. Helier aan. Nog even ingehaald door een grote ferry die indrukwekkend snel voorbij kwam zetten.
In de haven aan het visitor’s ponton afgemeerd, straks tussen 2 motorboten in. Grappig hoe snel je met Engelsen in gesprek komt. Zo anders dan de Denen. ’s Avonds rondje gewandeld door de stad. Een grappige mengelmoes van oud en nieuw, sjiek en shabby. Rondom de baai is de nodige nieuwbouw gerealiseerd, met ook enkele grote hotels die een schitterend uitzicht bieden op Elizabeth Castle.
Morgen willen we een auto huren. Dan oa Mont Orgueil castle bezoeken en La Mare Wine Estate, waar ze naast wijn ook Jersey butter maken. Zaterdag dan nog dagje St Helier en zondag door naar Guernsey zoals het er nu uit ziet.
Geplaatst op

18 – 20 juli – Oostende – Cherbourg

Rond 17.00 uur voeren we de zee weer op. Al met al viel de vertraging door de storende stuurautomaat daarmee nog mee. 2 tijen later dan gepland waren we al weer onderweg. Voordeel was dat de wind inmiddels gunstig was gedraaid. Met de spi op gingen we richting Trapegeer. Helaas moest rond kwart over zeven de motor bij om dat onze snelheid te ver terug viel en we niet te laat bij Calais wilden zijn in verband met de stevige stroming die daar kan staan. Maar niets zo veranderlijk als de wind, om negen uur weer verder onder spi langs Duinkerken. Al was dit van korte duur. We bleken te weinig snelheid te kunnen maken, dus toch maar weer de motor bij. Die kon pas om 3.15 ’s nachts weer uit. Langs Duinkerken varen is niet het meest inspirerende deel van de tocht. Heel veel lelijke industrie die van alles de lucht in blaast. Wat er allemaal in die rook zit, wil je niet te lang bij stil staan.
Harald had de schone taak ons langs de drukte bij Calais te leiden. Er waren veel ferries, maar eigenlijk geen last van. Rondom de kaap bij Calais deed de wind vreemde dingen. Zo stond er kracht 5, dan weer bijna geen wind. En blijkbaar verveelde Harald zich. Het log deed het niet naar zijn zin. Dus na wat prutsen hadden we in elk geval een constante snelheid, namelijk 1 knoop (of minder). Dat heeft hij bij aanvang van zijn volgende wacht gelukkig weer opgelost.
In de loop van de ochtend kon de spi er weer op en die ging er 12 uur later pas weer af. Wat een prachtige zeilcondities, zonnetje, goede wind. Alleen soms wat stroom tegen, maar dat mag de pret niet drukken. We werden onderweg goed in de gaten gehouden. Een helikopter van vermoedelijk de kustwacht kwam laag over en ook een beetje kwam een kijkje nemen. Met dit rustige weer is het gelukkig makkelijk koken. Voor de lunch hadden we tosti’s met geitenkaas en chorizo (en gisteravond trouwens prima risotto met pesto).
In de avond hebben we nadat de spi gestreken was nog even gevlinderd, om daarna alleen op grootzeil verder te gaan. De wind trok lekker door, onder spi ging het daardoor erg hard, net niet te hard, al was het zeil er precies op tijd af toen de wind even door trok naar een zesje. Alleen op het grootzeil, diep voor de wind, liepen we gemiddeld tussen de 5,5 en 6 knopen. Heel langzaam leek de wind te gaan draaien zoals voorspeld. We stuurden bewust wat lager, om niet gelijk alle hoogte prijs te geven. Anneke had de saaiste wacht ook. Werkelijk niks om over te schrijven, geen boten in de buurt, vrij constant windje, echt helemaal niks. Harald daarentegen kreeg te maken met de aangekondigde veranderende omstandigheden door een laag dat over kwam. Met een eerst gunstig draaiende wind en stroom mee haalde hij op de top 11,7 knopen over de grond! Toen Anneke om 04.00 uur de wacht over zou nemen, stond er een stevige wind die inmiddels zoals aangekondigd zuidwest was. En daarmee tegen. Rond Barfleur, wederom een kaap, deed de wind ook weer vreemd. Zo stond er 10 knopen, zo 25 knopen. Reden om het zeil weg te nemen en op motor het laatste stuk te doen. Dat bleek nog flink tegen te vallen. Korte golfjes uit een ongunstige richting haalden alle snelheid uit de boot, dus beetje afkruisen om niet al te zware klappen te maken. Toen het ook nog tegen begon te stromen, en de snelheid soms onder de 2 knopen kwam, was alle zin wel even weg bij Anneke. Maar goed, langzaamaan kwam Cherbourg toch dichterbij. De wind trok het laatste uur flink door. Dik over de 20 knopen was geen uitzondering. En maar heel langzaam werden de golfjes minder. Bijzonder, terwijl we toch richting hoger wal gingen. Ook in de grand rade stond nog een stevige wind. In de marina was het wel iets beschutter, maar helemaal gerust waren we niet op het afmeren in de volle haven. Eerst geprobeerd langszij te komen bij een hoger catamaran. Overstappen met een lijn zat er door de hoogte van die boot niet in. Na 2 mislukte pogingen viel Anneke’s oog op toch nog een lege box. Met een zijsteiger. Duidelijke afspraken, Harald vaart de boot tot dichtbij het steigertje, Anneke er af met een lijn vanaf de middenbolder om dan de boot stil te leggen en dichtbij het steigertje te houden. Zo gezegd, zo gedaan en zonder problemen netjes aangelegd met een toch wel stevig zijwindje.
Element een beetje opgeruimd, om daarna allebei nog wat verloren slaap in te halen. Het laatste stukje was zo onrustig geweest dat we daar allebei wel aan toe waren. Rond het middaguur ons gemeld bij de havenmeester. Gelijk uitgebreid gedoucht in de mooie, ruime nieuwe faciliteiten. Vervolgens de stad in om te lunchen. Op een terrasje bij de andere haven lekkere salades, met geitenkaas voor Harald en fruits des mer voor Anneke. Geheel tegen de gewoonte in met een wijntje en biertje erbij. Beetje vroeg, maar na in Oostende mensen zien te ontbijten met rode wijn er bij, kan alles…
Het winkelcentrum met de grootste Carrefour die we ons kunnen herinneren is ook vernieuwd. Ziet er een stuk beter uit. De Carrefour is nog even groot en heeft zo ongeveer alles. Gelukkig ook gewoon ingrediënten voor avondeten. De komende dagen eten we aan boord. Goed vlees, lekkere kaas en verse groenten gekocht. Genieten van alle mogelijke kazen en charcuterie. Genieten om hier weer te zijn. De culinaire mogelijkheden zijn hier vele malen beter dan in Denemarken, iets wat in het bijzonder voor Anneke meetelt qua vakantielocatie.
’s Avonds in de kuip ons avondmaaltje opgegeten. Daarna heeft Harald de afwas weggewerkt en heeft Anneke water getankt. De handig oprolbare slang heeft wat kuren. Er zit een gaatje in en lekt bij de spuitmonding. Misschien toch de dubbel zo dure gardena maar aan schaffen in plaats van deze merkloze variant. Daarna koffie en thee, gevolgd door een afzakkertje tijdens het schrijven van het logboek. Ook een voorzichtige tochtplanning gemaakt. Nu we zo lekker vlot hier zijn, nemen we de tijd voor Jersey en Guernsey en gaan dan in dagtochten terug via de Seine-baai. Anneke kan nu al uitkijken naar het uitkiezen van de prachtige mosterds bij Magasin Gosselin, of aansluiten in de (lange) rij voor de traiteur in Deauville. Nu voor het slapen gaan nog even speuren welk Micheling-restaurant op Jersey het gaat worden (mits beetje betaalbaar en natuurlijk of er nog een plekje beschikbaar is). Wat hebben we toch een zwaar leven!
Geplaatst op

17-18 juli – IJmuiden – Cherbourg, wordt Oostende

Vanaf 7 uur ’s ochtends liep het tij richting het zuiden. Een mooi moment om te vertrekken. Er is de komende dagen rustig weer voorspeld, met een deel van de tijd Oostenwind. Na de afgelopen zomers met veel harde zuidwestenwind, helemaal niet verkeerd! Tussen de pieren zeil gezet. Er zat nog een klein toefje noord in de wind, maar met het zuidgaande tij erbij, bleken we keurig op koers te liggen voor de oversteekplaats van de maasmond, en dus niet de geplande noordhinder. Gewikt en gewogen, plan bijgesteld. Niet via Dover naar Cherbourg, maar langs de kust en als de wind dan oostelijk wordt de Seinebaai oversteken naar Cherbourg. Misschien nog een tankstop onderweg in Duinkerken.
Even na elven viel de wind weg, om gelukkig even na tweeën weer terug te komen. Met een lange-korte slag was het goed te doen richting de Zeeuwse en Belgische kust. Tussen de middag tosti’s met geitenkaas en chorizo. Lekker varen in het zonnetje! Tegen de avond deed de stuurautomaat soms lastig. Een alarm ging en de melding “drivestop” kwam in beeld. Ook wist de automaat dan geen koers te houden. Volgens de handleiding lukt het de automaat dan niet roeruitslag te geven… Dat klopt in elk geval met de praktijk. De handleiding gaf alleen geen oplossing voor het probleem. Zo ver buitengaats is internet niet het snelst, maar Harald vond wat mogelijke oorzaken en oplossingen. Al snel kwamen we tot de conclusie dat we zonder automaat niet naar Cherbourg door willen. Overdag gaat het nog wel, maar ’s avonds als de ander ligt te slapen, wil je toch wel even het roer alleen kunnen laten. Dat ging nu niet. Dus besloten Oostende aan te lopen en daar een poging te wagen het probleem op te lossen.
In de nacht werden we nog aangeroepen duur Zeebrugge traffic center. We bleken op koers te liggen richting de Flinterstar: http://www.standaard.be/tag/scheepsramp-flinterstar. In het donker wat lastiger te zien. Ben benieuwd wat we er op de terugweg van zullen zien. Gelukkig kennen we Oostende een beetje, wat in de nacht aanlopen net wat minder lastig maakt. Vastgeknoopt op een andere boot. Naar ’s ochtends bleek als zesde schip. Het is hier al lekker vol aan het begin van de vakantie. Daarna bedje in om beetje slaap te pakken.
’s Ochtends rond zevenen vertrokken de eerste boten en konden wij verhalen naar een ligplek aan een boei. Harald is gelijk de bakskist ingedoken op zoek naar het probleem met de stuurautomaat. Het bleek dat, zoals keurig omschreven op internet, een koolborsteltje niet helemaal meer in orde was. Door de veer weer wat op te rekken, was het probleem opgelost, gelukkig! De rest van de dag rustig aan gedaan. Nieuwe vertrektijd richting Cherbourg is vanavond rond zes uur. Dan hebben het tij mee langs de Belgische kust en ook bij Calais waar het lekker kan stromen. Straks tanken, zodat we voldoende diesel hebben om desnoods Cherbourg op motor te halen. Het weer ziet er nog steeds best goed uit, al zullen we het laatste stukje wind tegen hebben en kan de wind wat steviger zijn door een lage drukgebied dat overkomt.
Geplaatst op

15 juli – 14 augustus, Zomervakantie

15 juli – Aan boord

Vandaag was Harald’s laatste werkdag bij Liander. 15 augustus start hij bij Low & Bonar. Dus voor hem geen enkele reden om laat thuis te zijn vandaag. Anneke’s eerste half jaar bij de Hanze zit er op. Het was erg mooi, maar ook intensief. De laatste werkdag incluis. Al was ook zij relatief op tijd thuis. Oftewel, even na vijven zaten we in de auto richting Enkhuizen. Eerst de katjes gedropt bij de ouders van Anneke, de laatste boodschappen gedaan voor alle verse zaken, spulletjes aan boord en toen hapje eten in de Mastenbar. Daarna alles weggestouwd in de kastjes. Net als andere jaren met verbazing wat we allemaal weg kunnen werken in die kastjes. Anneke is snel haar bedje in gedoken, lag in coma tegen de tijd dat Harald terug was van de kar wegbrengen. Hij heeft zelfs de nieuwe epirb opgehangen zonder dat ze wakker werd.

16 juli – Enkhuizen – IJmuiden

Na een kopje koffie in bed, eruit en de boot vaarklaar gemaakt. De nieuwste gribfiles bekeken en het ziet er nog altijd naar uit dat we in een keer van IJmuiden naar Cherbourg kunnen. Weliswaar niet volledig bezeild, alsook niet altijd voldoende wind om te zeilen, maar dan zijn we er dit jaar wel. Met name Anneke heeft geen behoefte aan wederom Denemarken.
Even voor tien uur voeren we uit. De sluis bij Enkhuizen konden we nagenoeg gelijk invaren. Tot onze verrassing bleek het Paard van Marken bezeild. 
Met een rif in het grootzeil en later ook een wat ingerolde genua schoot het goed om met een gemiddelde van tussen de 5,5 en 6 knopen. Ook richting Durgerdam bleek nog bezeild. Gelukkig draait de Schellingwouderbrug weer normaal. De Oranjesluizen konden we zo invaren. Alle sluizen werden ingezet voor jachtjes; blijkbaar geen aanbod van binnenvaart.
Op het Noorzeekanaal heeft Anneke de maaltijden voorbereid voor de overtocht. De bekende pastasalade met chorizo en voor de andere dag Mexicaanse bonenhap. Verder is het kanaal echt niet interessant. Liever vermijden we dit, maar ja, als je naar IJmuiden wilt vanuit Enkhuizen is het nou eenmaal de kortste route, Rond half zes kwamen we aan bij de sluis van IJmuiden. Na vijf tot tien minuten wachten konden we ook daar invaren. Het verliep allemaal soepel vandaag. De haven van IJmuiden wordt met het haar triester. Het aantal vaste ligplaatshouders neemt stevig af. Passanten zijn er nu wel; die steiger is goed gevuld. Snel de boot opgeruimd, om daarna hapje te eten bij Zilt aan zee. Een prima varkenshaassate. Aan boord koffie/thee gedaan en de overtocht voorbereid. Toch even de aanloopjes van Dover, Cherbourg en zo checken. Ook de route nog een keertje nagelopen. We zijn er klaar voor, nu hopen dat de wind een beetje meewerkt…